In die tijd trainden we nog in Den Haag dus in de trein konden Laurana, Roosje, Melissa en ik (Anne kon er helaas niet bij zijn) vol enthousiasme vertellen hoe we aan Aerial waren begonnen. Ik vond het erg indrukwekkend hoe ze alles in haar collegeblok noteerde terwijl wij haar met zijn vieren overspoelden met verhalen. Aangekomen in de zaal ontmoetten we de fotograaf, Taco. We wilden graag één foto waar we met zijn vieren op stonden maar dat bleek nog een heel gedoe. We draaiden alle kanten op en Petra probeerde ons recht te hangen. Hing Laurana eenmaal goed, draaide Melissa weer met haar rug naar Taco toe en gingen Roosje en ik uit onze pose omdat al het bloed naar ons hoofd stroomden! Om een mooi plaatje te krijgen lag Taco ook nog eens helemaal op de grond, hij had het maar moeilijk met ons! Maar het eindresultaat mag er dan ook wezen! Lees hieronder het interview.
Liefs, Stephanie
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Meestal blijf je wel hangen."
De Aerialista's v.l.n.r. Laurana, Roosje, Stephanie en Melissa.
Foto door: TACO VAN DER EB
DOOR PETRA MEIJER
Laurana Brouwer (23, geneeskunde): 'Wij doen aan aerial acrobatics. In een doek hoog boven de grond maak je figuren en probeer je om zo een mooi beeld neer te zetten.'
Roosje Basri (22, geneeskunde): 'We begonnen vorig jaar in november met lessen bij het universitair sportcentrum. In het begin is het al moeilijk om in het doek omhoog te klimmen, dus de meesten gaven het al snel op.'
Melissa Hendriks (23, pedagogiek): 'Wij kwamen elke week. En we hadden ook al een voorsprong: Laurana heeft tien jaar bij een kindercircus gezeten en de rest kende elkaar van pole fitness.'
Stephanie Resopawiro (22, psychologie): 'Pole fitness is nog gemener voor je lichaam. Een paal doet meer pijn. De doeken zorgen eerder voor geschaafde, brandende plekken op je voeten.'
Melissa: 'En voor blauwe plekken. Je hangt in de doeken door iets af te knellen: meestal een arm of een been. Die zitten dus altijd onder de bloeduitstortingen. Maar we zijn nog nooit echt hard gevallen. Je blijft meestal wel ergens aan hangen.'
Stephanie: 'De drops geven wel een flinke klap. De eerste keer schrok ik daar zo van dat mijn kaak vast bleef zitten van de spanning.'
Laurana: 'En Roosje is een keer met haar lange haar vast blijven zitten in het doek. Twee van ons hebben haar toen opgetild terwijl iemand anders een hoge stoel is gaan halen en haar haar heeft losgemaakt.'
Roosje: 'Sindsdien zetten we onze haren goed vast.'
Laurana: 'Op een gegeven moment werd ik gevraagd om op te treden tijdens een benefietvoorstelling. Ik heb de beste meiden gevraagd om mee te doen. Zo zijn we bij elkaar gekomen.'
Melissa: 'Toen we met de voorbereidingen voor de show begonnen, ging het sportcentrum dicht vanwege de verbouwing. Er was geen plek om te trainen. Gelukkig konden we terecht bij Circaso in Den Haag.'
Roosje: 'We trainden drie keer per week en gingen van spierpijn naar spierpijn. Maar de show was wel een succes.'
Stephanie: 'Nu trainen we een keer per week. Het is wel lastig omdat we nu geen leraar meer hebben. Beneden staan de meiden filmpjes van YouTube te kijken, boven in de doeken proberen de anderen het uit.'
Roosje: 'Aerial acrobatics is leuk omdat het uniek is. Mensen hebben er vaak nog nooit van gehoord.'
Melissa: 'In eerste instantie wordt er wel eens om gegniffeld. Op verjaardagen verwijzen ze je door naar de gordijnen. Maar als ik een filmpje laat zien van wat we doen, dan is iedereen altijd onder de indruk.'
Stephanie: 'Vooral mannen beseffen niet hoe zwaar het is, totdat je ze een keer in het doek laat hangen. Op de momenten dat je niet kunt klemmen hangt je hele gewicht aan je bovenarmen. We hebben dan ook flinke spierballen gekregen.'
Melissa: 'Dat is niet altijd leuk met truitjes kopen.'
Laurana: 'De truc is om het er sierlijk uit te laten zien, terwijl het eigenlijk ontzettend zwaar is. Het geeft gewoon een enorme kick.'
http://www.mareonline.nl/archive/2012/11/21/meestal-blijf-je-wel-hangen
Roosje Basri (22, geneeskunde): 'We begonnen vorig jaar in november met lessen bij het universitair sportcentrum. In het begin is het al moeilijk om in het doek omhoog te klimmen, dus de meesten gaven het al snel op.'
Melissa Hendriks (23, pedagogiek): 'Wij kwamen elke week. En we hadden ook al een voorsprong: Laurana heeft tien jaar bij een kindercircus gezeten en de rest kende elkaar van pole fitness.'
Stephanie Resopawiro (22, psychologie): 'Pole fitness is nog gemener voor je lichaam. Een paal doet meer pijn. De doeken zorgen eerder voor geschaafde, brandende plekken op je voeten.'
Melissa: 'En voor blauwe plekken. Je hangt in de doeken door iets af te knellen: meestal een arm of een been. Die zitten dus altijd onder de bloeduitstortingen. Maar we zijn nog nooit echt hard gevallen. Je blijft meestal wel ergens aan hangen.'
Stephanie: 'De drops geven wel een flinke klap. De eerste keer schrok ik daar zo van dat mijn kaak vast bleef zitten van de spanning.'
Laurana: 'En Roosje is een keer met haar lange haar vast blijven zitten in het doek. Twee van ons hebben haar toen opgetild terwijl iemand anders een hoge stoel is gaan halen en haar haar heeft losgemaakt.'
Roosje: 'Sindsdien zetten we onze haren goed vast.'
Laurana: 'Op een gegeven moment werd ik gevraagd om op te treden tijdens een benefietvoorstelling. Ik heb de beste meiden gevraagd om mee te doen. Zo zijn we bij elkaar gekomen.'
Melissa: 'Toen we met de voorbereidingen voor de show begonnen, ging het sportcentrum dicht vanwege de verbouwing. Er was geen plek om te trainen. Gelukkig konden we terecht bij Circaso in Den Haag.'
Roosje: 'We trainden drie keer per week en gingen van spierpijn naar spierpijn. Maar de show was wel een succes.'
Stephanie: 'Nu trainen we een keer per week. Het is wel lastig omdat we nu geen leraar meer hebben. Beneden staan de meiden filmpjes van YouTube te kijken, boven in de doeken proberen de anderen het uit.'
Roosje: 'Aerial acrobatics is leuk omdat het uniek is. Mensen hebben er vaak nog nooit van gehoord.'
Melissa: 'In eerste instantie wordt er wel eens om gegniffeld. Op verjaardagen verwijzen ze je door naar de gordijnen. Maar als ik een filmpje laat zien van wat we doen, dan is iedereen altijd onder de indruk.'
Stephanie: 'Vooral mannen beseffen niet hoe zwaar het is, totdat je ze een keer in het doek laat hangen. Op de momenten dat je niet kunt klemmen hangt je hele gewicht aan je bovenarmen. We hebben dan ook flinke spierballen gekregen.'
Melissa: 'Dat is niet altijd leuk met truitjes kopen.'
Laurana: 'De truc is om het er sierlijk uit te laten zien, terwijl het eigenlijk ontzettend zwaar is. Het geeft gewoon een enorme kick.'
http://www.mareonline.nl/archive/2012/11/21/meestal-blijf-je-wel-hangen
